Vele wegen kent het leven… – zo luidt de eerste regel van een gedicht van Dag Hammarskjold. Waarna hij vervolgt: Maar van al die wegen is er een die jij te gaan hebt. Die ene slechts… .

We hebben dus geen keuze qua weg (want die koos JOU), maar we hebben wel een keuze in de manier waarop we onze eigen unieke weg willen gaan. In zijn woorden: met onwil of verzet, of met de intentie om milder of wijzer te zijn aan het eind van de weg. Een prachtig gedicht dat je in zijn volledigheid op mijn website kan lezen.

 

Het afgelopen jaar, en ook de afgelopen zomer, zijn Hammarskjold’s woorden regelmatig in mijn bewustzijn geweest. Bij de gevarieerde wegen die ik dit jaar uiterlijk bereisd heb en bij de grote innerlijke reis die ik in deze fase van mijn leven aan het maken ben. Het ontbreekt me momenteel aan woorden, tijd en inspiratie om op deze plek uitgebreider verslag te doen van mijn uiterlijke en innerlijke reizen.  Dat komt nog wel… In ieder geval kan ik voor nu melden dat binnen mijn praktijk de yogalessen en het individuele begeleidingswerk mijn primaire focus hebben. Gun jezelf het geschenk van zachte en aandachtige beweging, en misschien deel jij dan ook de ervaring van Ak:

“Ik volg nu al een aantal jaar yoga-sessies bij Mieke en eerlijk gezegd,
ik zou niet meer zonder kunnen. Dat ene moment in de week helemaal voor jezelf,
in de mooie, serene ruimte in Mieke’s huis, haar persoonlijke begeleiding, warmte
en aandacht – het voelt als een warm bad. De lessen zijn een
mix van fysieke en energetische oefeningen, meditatie en spiritualiteit.
De oefeningen zijn overigens voor iedereen haalbaar, er is geen streven naar perfectie.
Mieke’s kennis van en int
eresse in yoga en het effect op het menselijk lichaam en
psychisch welzijn is groot, ik heb daar zelf al heel wat van opgestoken.
Voor mij is yoga bij Mieke veel meer dan ‘alleen maar’ yoga.
Haar lessen hebben een diepgaande en helende werking
en verrijken mijn leven.”   
Ak (56 jaar, directie secretaresse)

Er is voor de yoga net een nieuw lesrooster van start gegaan. Er zijn nog enkele plekjes over –
dus… wees er snel bij en kom kennismaken. Klik hier voor meer informatie over de yogalessen.
Ik hoop je snel te mogen verwelkomen !

Daarnaast wil ik melden dat ik sinds een klein jaar werkzaam ben voor Evita Zorg. Met heel veel plezier en liefde begeleid en verzorg ik kwetsbare ouderen, vaak met dementie. Ik doe dat zowel in groepsverband als begeleider in de dagbesteding, als individueel bij mensen thuis. Ik ben officieel gediplomeerd, wat een prachtig en leerzaam traject was waarbij ik veel mooie nieuwe mensen heb mogen ontmoeten. Het geeft mij veel voldoening om enerzijds ‘hands-on’ met mensen bezig te zijn bij de gewone praktische, dagelijkse verzorging, en anderzijds met mijn talenten en kwaliteiten deze mensen iets aan te mogen reiken op spiritueel cq levensbeschouwelijk vlak.

Kortom: mijn weg ontvouwt zich op een manier die ik rationeel nooit had kunnen bedenken. Als ik er ‘boven ga hangen’ zie ik, dat er in alles wat ik doe en ervaar een lijn of verband te ontdekken is. Namelijk dat het gaat over het zoeken naar eenheid. Over het samenbrengen van de aardse en ‘hemelse’ aspecten en de mannelijke en vrouwelijke aspecten van mijzelf en van het leven. De afbeelding bovenaan deze nieuwsbrief staat hier symbool voor. Het is het symbool van de Chalice Well in Glastonbury (deel van het vroegere mystieke Avalon), waar ik deze zomer samen met mijn echtgenoot was. Het betekent veel voor mij en hangt nu in een mooie gouden versie om mijn hals. Ik citeer de uitleg bij het symbool:

“Dit symbool van twee in elkaar grijpende cirkels is een universeel teken
dat de vereniging van hemel en aarde voorstelt, van geest en materie, van het
bewuste en het onbewuste, van het mannelijk- en vrouwelijk principe. (…).
Dit symbool heeft een krachtige boodschap voor ons allen:
Breng het beeld van eenheid en zorg voor de Aarde,
met al haar levende vormen in ons dagelijks leven.”

Ik hoop dat mijn zoeken naar eenheid en verbinding ook jou mag inspireren en dat we wellicht een stukje van onze unieke wegen met elkaar mogen delen.

Harte-groet Mieke

verdwaald

Onlangs was ik met de auto op weg naar een afspraak. Redelijk dichtbij mijn eindbestemming bleken er wegwerkzaamheden te zijn en was de straat waar ik eigenlijk in wilde rijden afgesloten. Innerlijk enigszins mopperend (want ik was aan de late kant…) nam ik de volgende straat en kwam terecht in een woonwijk met erfjes, eenrichting-straten en fietspaden waar ik met de auto niet op mocht. Het leek alsof ik mezelf steeds meer ‘vastreed’ in de harde infrastructuur van deze wijk. Het innerlijk gemopper nam rechtevenredig toe en mijn angstige en wantrouwende denken vertelde mij dat ik echt helemaal aan het verdwalen was, dat ik veel te laat ging komen, dat ik een slechte beurt zou maken bij degene met wie ik afgesproken had. Etcetera etcetera…  Tot zover 1 kant van de ervaring; de kant van het denken. Bekend verhaal ?

Toch bleek er tegelijkertijd een andere kant werkzaam: die van volgen en voelen. Soms had ik geen keuze en moest wel een bepaalde kant uit gaan. Waar ik wel een keuze had, volgde ik mijn globale gevoel voor richting – een besef van ‘daar ergens moet ik zijn’… En terwijl mijn denken bleef tetteren dat ‘het’ niet goed zou komen en ik straks weer helemaal terug en ‘opnieuw’ moest beginnen, bleek er achter iedere bocht toch weer een nieuwe mogelijkheid verscholen om verder te kunnen gaan. En jawel: ik stond uiteindelijk exact op tijd precies voor de deur waar ik moest zijn…

Met een glimlach kijk ik op deze ervaring terug en besef de metaforische waarde van wat mij hiermee getoond is. Terwijl wij op weg zijn, hoe vaak denken we wel niet dat ‘het’ ‘verkeerd’ gaat ? Maar kunnen we eigenlijk wel verdwalen ??? Ja, het kan lijken of we verdwaald zijn. Ja, we kunnen soms in een 1-richtingstraatje vast komen te zitten. Maar diep in ons innerlijk ligt een gevoel voor richting verscholen – een besef van ‘waar het heen moet’. Je weg vinden betekent dan vertrouwen dat je in ieder moment en in iedere ervaring geleid wordt. Je beslist en handelt op ieder kruispunt steeds naar beste inzicht en kunnen. Zo ontvouwt zich gaandeweg jouw route. Waar je exact zult uitkomen – dat is niet aan jou. Maar kun en durf je geloven dat het zich al doende ‘als vanzelf’ aan jou zal openbaren ?

Yoga, meditatie, inzichtgevende gesprekken en intuïtieve technieken kunnen je helpen om (meer) in contact te komen met en te vertrouwen op jouw innerlijke leiding. Feitelijk komt dat neer op het vergroten van je ontvankelijkheid en het opruimen van blokkades die een heldere waarneming in de weg staan. Ook in mijn werk en leven is dit een actualiteit, waarover ik een andere keer graag meer vertel. Voor nu wijs ik je op het voorlopige aanbod in mijn praktijk voor het komende najaar:

Extra yogalessen maandagavond (17.30 + 19.45 uur) & Senioren Yoga
Vanaf 11 september gaat er een nieuw lesrooster in. Bij wijze van experiment is er een vroege avondles, zodat je direct na je werk kan komen. De Senioren Yoga zal een extra impuls krijgen omdat ik een bijscholing Stoelyoga ga volgen en vanwege een samenwerking met Evita Zorg en Evita Lokaal (hierover ook een volgende keer meer). Klik hier voor het lesrooster van de praktijk.

Zachte kracht
Individuele begeleiding, waarin lichaam, geest en ziel worden aangesproken door yoga, meditatie, inzichtgevende gesprekken en intuïtieve technieken. Lees hier meer over Zachte Kracht.

Aanbieding september: Consult Osho Zen Tarot
Een hulpmiddel waar ik voor mezelf (en in begeleidingstrajecten) veel gebruik van maak. Verhelderend en inspirerend ! In september kost een sessie ter kennismaking tijdelijk € 40,=. Stuur een mail om een afspraak te maken.

Cursussen Trauma Sensitieve Yoga
Ik krijg zeer veel aanvragen uit het hele land, zowel van mensen die TSY-les willen volgen omdat ze met de gevolgen van trauma kampen, als van yogadocenten en therapeuten die meer willen weten over het werken met TSY. Daarom ben ik van plan TSY in cursusvorm aan te bieden. Waarschijnlijk in 3 blokken van 3 uur, gegeven op zaterdag of zondag. Voor yogadocenten en therapeuten zal het gaan om een combinatie van theorie, praktijk en verkenning van de toepassing van TSY in de eigen praktijk. Voor clienten met trauma zal de cursus puur gericht zijn op persoonlijke ervaring. De definitieve invulling hangt af van de vraag – dus bel of stuur mij een mail voor nader overleg !

Tussen mijn vorige nieuwsbrief en deze liggen maar liefst 14 maanden…. De vorige (getiteld ‘Het lijden in en om mij heen’) schreef ik vlak na de prachtige retraite die ik op Bali heb mogen geven. En deze schrijf ik enkele weken nadat ik ben teruggekeerd van een bijzondere reis naar Lourdes samen met mijn moeder. Daartussenin is er met mij persoonlijk het nodige gebeurd, waardoor mijn uiterlijke werk een hele poos heeft stilgelegen. Innerlijk was er echter een werk van formaat in uitvoering. Een paar dagen geleden kwam ik tot het besef dat er op diverse manieren verbanden zijn tussen Bali, Lourdes en mijn persoonlijke proces. Het ‘vrouwelijk principe’ speelt hierin een cruciale rol. Om uit te leggen hoe dat precies zit, neem ik je graag mee op een reis door de tijd:

BALI – maart 2016
Gedurende een week heb ik een groep van zeven vrouwen begeleid tijdens een retraite op Bali. Dit is zonder twijfel een van de meest mooie en indrukwekkende dingen die ik tot nu in mijn werk heb mogen realiseren. Een week van bezinning, verdieping, verbinding, verwondering, vreugde en welzijn. Een week vol bijzondere ontmoetingen en ervaringen voor iedereen. Door yoga, meditatie, onderlinge dialoog en waar gewenst een stukje individuele coaching hebben we met elkaar het thema “Heel Worden – Heel Zijn” verkend. Iedere dag had een specifieke invalshoek – een verdieping op het hoofdthema van heling, zoals bijvoorbeeld: Verbinding & Balans, Dankbaarheid & Gelatenheid, Stilte & Leegte, Compassie & Zelfhelend Vermogen en Schaduw & Licht. Een bezoek aan een traditionele Balinese healer (een zogenaamde Balian) was voor veel deelneemsters een ervaring van ontroering, verrassing en heling. Wat voelde ik me rijk, tevreden, dankbaar en trots toen ik weer naar Nederland terugkeerde…

Het enige schaduwrandje verbonden aan Bali was het feit dat mijn moeder tijdens de retraiteweek een licht herseninfarct had gehad. Na de eerste schrik werd mij op het hart gedrukt dat ik de retraite niet hoefde af te breken om terug te keren naar huis. Na een dag ziekenhuis was mijn moeder weer thuis en het ging naar omstandigheden redelijk goed met haar. Groot was dan ook de verbijstering toen zij een kleine week nadat ik weer in Nederland was, opnieuw een infarct kreeg – en dit keer zeer ernstig. Even leek het erop dat we haar zouden verliezen. Dat gebeurde uiteindelijk niet, maar haar leven en dat van mijn vader is er ingrijpend en voorgoed door veranderd. Zij is ernstig beperkt in haar hele doen en laten en voor veel alledaagse dingen afhankelijk van de hulp van anderen. Veel dingen waar zij plezier en voldoening in vond, zijn niet meer mogelijk. Voor mijn vader, als partner en als mantelzorger, is het loodzwaar en ook zijn gezondheid gaat zienderogen achteruit. Verdriet, frustratie, zorg, angst en lijden zijn in hun leven gekomen en daarmee ook in het leven van mijn zussen en mij, van onze kinderen en veel andere betrokkenen.

LOURDES – mei 2017
Het toeval wilde dat mijn vader begin dit jaar een bedevaartreis won naar Lourdes. Omdat hij zelf niets (meer) heeft met het katholieke geloof en omdat mijn moeder niet alleen kon gaan, wist hij niet wat hij met deze reis aan moest. Direct toen ik hierover hoorde wist ik dat ik heel graag samen met mijn moeder naar Lourdes wilde. Voor haar, voor mezelf, voor ons samen en voor mijn vader. Nu ben ik niet gelovig in de zin van kerkelijk of specifiek katholiek. Wel ben ik religieus – in de zin van een diep gevoeld Weten. Weten dat er een andere dimensie bestaat achter de uiterlijk zichtbare – een veld van zuiver Bewustzijn en Liefde. Weten dat dat veld mijn ware Thuis is; de Bron waaruit alles wat zich op aarde manifesteert voortkomt en waarnaar ook alles weer terugkeert. Weten dat God in mij is – dat ik een goddelijke vonk in mij draag en Weten dat God Alles is. Weten dat er een hoger doel verscholen ligt in het aardse leven en alles wat daarin plaatsvindt – ook in moeilijkheden en lijden.

En zo geschiede het dat ik van 14 tot 20 mei met mijn moeder in Lourdes ben geweest. Ik heb het ervaren als een groot en uniek geschenk. Het contact met en de zorg voor mijn moeder en het samen beleven van ‘Lourdes’ heeft mij veel waardevolle momenten en ervaringen gebracht. Ik was vaak diep geraakt en ontroerd door wat ik meemaakte en om mij heen voelde. Voor mij ademt Lourdes de energie van het vrouwelijke. Moeder Maria, met wie ik een bepaald verwantschap ervaar, is hier voelbaar aanwezig. De energie van overgave, van ontvankelijkheid, van compassie en zachtheid, van menselijke aandacht en verbondenheid, van ontferming, van zorg voor het leven, voor het kwetsbare en het prille. Zij is Hoedster van het Leven…

Mijn innerlijke reis: strijd tussen ego en God
Tussen deze twee hoogtepunten in mijn leven, Bali en Lourdes, liggen veertien maanden. Veertien maanden waarin het vaak heel donker is geweest in mij. Waarin ik op een niet eerder ervaren manier met schaduw en lijden in mijzelf geconfronteerd ben. Ik meende in de laatste tien jaar van mijn leven al het nodige vrijgemaakt te hebben in mijzelf en over voldoende bewustzijn en (meditatie)technieken te beschikken om hier op een constructieve manier mee om te gaan. Wat voelde ik mezelf dus enorm falen toen bleek dat ik meestal compleet koppie-onder ging in negatieve, destructieve gedachten en heftige emoties. Met enige afstand kijken en alles wat er in je is ‘gewoon’ toelaten – dat ging helemaal niet. Acceptatie, geduld, mildheid, loslaten, overgave – meestal ook onmogelijk. Het enige wat ik wilde was zo snel mogelijk alles weer ‘normaal’ te krijgen en de controle terug te vinden. En dat deed ik door te vechten, proberen vast te houden aan ideaalbeelden, en hoge eisen te stellen aan mezelf en het proces. Helaas met averechts effect en uitmondend in een ware oorlog met en in mijzelf. Alle beelden die ik van mezelf had, en alle rollen die ik zo graag perfect en ideaal wil invullen: als moeder, als dochter, als partner, als yoga- en meditatiedocent – ze gingen in mijn beleving allemaal onderuit.

Het is bizar en ik had nooit gedacht dat mij dit zou overkomen maar op deze manier kreeg mijn ego een steeds grotere invloed en overwoekerde het licht van mijn Ziel. Er was een enorme angst, wantrouwen en onvermogen tot overgave aan wat er in mij plaats vond. Bottomline was de strijd die in mij gaande was, dan ook een oorlog tussen mijn ego en God. Het ego dat regie wil over het leven, dat hangt naar ‘goed voor de dag komen’, dat zich richt op de uiterlijke wereld en hongert naar erkenning en waardering. Dat donkerte, imperfectie, onzekerheid en de ervaring van onmacht uit alle macht buiten de deur wil houden. Het ego dat zegt dat je ‘iets’ moet zijn…

De psychiater die ik trof als gids vergeleek het met de situatie aan het eind van de Tweede Wereldoorlog: heel Europa is door de nazi’s (ego) bezet terrein. Alleen Engeland is nog vrij, en daar is Churchill (de ziel) die gelooft in de mogelijkheid van bevrijding… Kort daarna kwam spontaan het beeld in mij op dat ik Parijs, de Lichtstad, wilde gaan heroveren op de nazi’s. Bij deze veldtocht werd en word ik door mijn psychiater steeds aangemoedigd  om mijn ego niet met strijd en hardheid te lijf te gaan (zoals ik eigenlijk steeds aan het proberen was), maar juist met begrip en geduld. Met dankbaarheid zelfs voor de functie die het tot nu toe vervuld heeft. Maar tegelijk vastberaden en standvastig zijn om Europa terug te winnen voor de Ziel door steeds de intentie tot overgave voor ogen te houden: “Moge niet mijn Wil, maar Uw wil geschieden”…

Maria & het vrouwelijke principe
En zo kom ik dan toch uit bij wat Maria voor mij belichaamt: zachte kracht. Zij was open en ontvankelijk, en zonder te weten wat de consequenties zouden zijn, zei zij onvoorwaardelijk “ja” tegen datgene wat haar gevraagd werd. In haar buik heeft zij het goddelijk kind gedragen en als moeder heeft zij ervaren wat overgave, loslaten en vertrouwen betekenen. Je zou ook kunnen zeggen dat via haar het hemelse, het Goddelijke, gematerialiseerd werd in het aardse. Dat zij consequent en toegewijd, in nederigheid en dienstbaarheid, doorgang heeft verleend aan iets wat groter was dan zij.

Zij is voor mij een grote inspiratiebron omdat ik weet (ook in alle nederigheid…) dat mijn transitie-proces in de kern op hetzelfde neerkomt. Dat het gaat om doorgang geven aan iets dat groter is dan ‘ik, Mieke, persoonlijk’. En dat ik hiermee stapje-voor-stapje voorbij de eisen, ideeën en belevingswereld van mijn ego ga.

Cruciaal om deze doorgang te kunnen verlenen is aanwezig zijn in het aardse. Geaard te zijn, me te verbinden met de aarde, met mijn lichaam en met de wereld. Want alleen hier kan ‘het’ gebeuren… Dat is voor mij best een opgave en niet vanzelfsprekend, want ik voel me vanuit mijn wezen sterk(er) verbonden en aangetrokken tot (de eenheid en lichtheid van) het geestelijke of het hemelse. Aan het aardse zitten ook minder prettige kanten – er is dualiteit, er is pijn en lijden en er lijkt afgescheidenheid te zijn. Daarom is ‘moederschap’ ook een cruciale factor. Of je nou man of vrouw bent, moeder zijn over je innerlijke wereld en innerlijk kind is essentieel. Behoedend, onvoorwaardelijk, met open armen alles in jezelf tegemoet treden. Ontfermen in twee betekenissen: je ontfermen over jezelf en ont-fermen: niet ferm, hardvochtig zijn. En ook dit is iets wat niet vanzelfsprekend is en steeds opnieuw her-innerd en toegepast mag worden. En daar helpen yoga en meditatie mij enorm bij! Net als de steun, verbinding en uitwisseling met dierbare mensen, metgezellen en gidsen op mijn weg.

Hemel en Aarde verenigen…
Terug naar het begin van dit artikel: wat Bali, Lourdes en mijn persoonlijke proces gemeen hebben is aandacht voor het vrouwelijke principe. Overgave en ontvankelijkheid zijn vrouwelijke kwaliteiten. Moederschap is een vrouwelijke kwaliteit. Het aardse is vrouwelijk. We kunnen allemaal (mannen en vrouwen) het Goddelijke geboren laten worden op aarde als we kiezen voor het cultiveren van deze kwaliteiten. Als we kiezen voor liefde in plaats van angst; kiezen voor God (of voor Bewustzijn, het Hogere, de Bron of hoe je het maar wil noemen) in plaats van de grillen van het ego. Voor mij is dat waar ik me op toe wil leggen: de belichaming van de vrouwelijke principes en het groeien in liefde en bewustzijn. Met als doel om in waarachtige verbondenheid helemaal aanwezig te zijn in het alledaagse leven. Hemel en Aarde verenigen op de plek waar ik sta…

Bijgaande foto, gemaakt in Lourdes, verbeeldt voor mij deze intentie. Ik zie er een (na het lijden en sterven) opengebroken hart in, waarin hemel en aarde samenkomen en doorheen bewegen. En misschien is de Eiffeltoren wel een soortgelijk symbool: hij staat ongeveer op het midden tussen Engeland en Lourdes. Parijs is werelds, maar is ook Licht…

De reis gaat verder…
Ik sluit af met de wens dat mijn reis en ook jouw reis voorspoedig mag verlopen. We zijn allemaal mensen onderweg en lopen daarbij allemaal tegen moeilijkheden en stukken van ons ego op. Door deze dingen heen groeien naar meer liefde – dat gaat niet vanzelf en vraagt aandacht en inzet. Ik ben me meer dan ooit bewust geworden van mijn menselijke feilbaarheid en het feit dat ik mijn schaduwkanten en aardse imperfectie meer mag leren omarmen. Dat je soms onverwacht een lange weg door het donker gaat om Licht te vinden. En vooral: hoe moeilijk overgave is;       ja-zeggen tegen “Uw wil geschiede’. Ik ben en blijf daarom lerend en onderweg. Waarbij zoeken, struikelen en soms weer vastzitten in de loopgraven van het ego er onvermijdelijk bijhoort – omdat ik mens ben en mag zijn…

Zoals gezegd: yoga, meditatie en de steun, verbinding en uitwisseling met andere mensen is voor mij heel helpend gebleken en verdiept zich ook steeds meer. Ik hoop van harte dat mijn ervaringen en mijn weg ook anderen tot dienst kunnen zijn. En dat mijn praktijk een plaats mag zijn van geven en ontvangen, van waarachtige verbinding en groei van mensen met en via elkaar. Na de zomer hoop ik mijn werkzaamheden weer verder uit te breiden. Hoe en wat weet ik nog niet precies. Wel is er inmiddels een nieuw product beschikbaar: Zachte Kracht.
Klik hier voor meer informatie.

In dankbaarheid
Last but not least wil ik mijn dank aan en liefde voor mijn moeder uitspreken, die in Bali en Lourdes en alles daartussenin (en daarvoor en daarna – mijn hele leven) een belangrijke plaats heeft gehad. Dank je wel mama ! En dank je wel papa voor alles wat ik van jou heb ontvangen. En iedereen, van heel dichtbij tot verder weg, die op wat voor manier dan ook deelgenoot is van mijn leven en mijn weg – zij weten wie zij zijn: dank jullie wel.  “We bestaan slechts in verbinding”…

Zo luidt de titel van mijn meest recente nieuwsbrief. En ja, ik heb wel even getwijfeld: is dit zinnetje niet te heftig of misschien zelfs afschrikwekkend ? Het woord ‘lijden’ roept immers zoveel gevoelens, associaties en beelden op. Gevoelens, associaties en beelden waarvoor we mogelijk liever onze ogen en ons hart sluiten…
Toch heb ik de keuze gemaakt om mijn nieuwsbrief zo te openen en onderstaand gedicht (wat ik enige maanden geleden schreef) erin op te nemen:

Verschuiving van perspectief
De ervaringen toelaten zoals ze zijn
Niet vechten, geen wilskracht
Enkel verankering in het Hoger Zelf.

De ervaringen toelaten zoals ze zijn
Het lijden in en om mij heen
Enkel verankering in het Hoger Zelf
kan mij er boven uit doen stijgen.

Het lijden in en om mij heen
Weten dat de parel uit wrijving ontstaat
kan mij er boven uit doen stijgen
en mij volledig doen ontspannen in dit moment.

Weten dat de parel uit wrijving ontstaat
Is weten dat ik ben waar ik moet zijn
en mij volledig doen ontspannen in dit moment
Verschuiving van perspectief.

Mieke, december 2015

Persoonlijk en universeel….. Ik deel dit gedicht vooral omdat het ook NU voor mij actueel is, en ik vermoed voor velen met mij. Na de unieke, prachtige, lichte en zeer vervullende ervaringen tijdens de retraite op Bali gaat het leven verder en brengt nieuwe ervaringen en daarmee ook nieuwe uitdagingen en moeilijkheden. Mijn moeder is onlangs getroffen door een herseninfarct met als gevolg onzekerheid, verdriet en zorgen voor haar, mijn vader, ons gezin en vele andere betrokkenen. In mijn directe omgeving zie ik veel mensen geconfronteerd worden met moeilijkheden als ziekte, zorgen omtrent het welzijn van een dierbare, wrijvingen in relaties of een gebrek aan zelfliefde en zelfwaarde. Op meta-niveau komt het lijden op wereldniveau ook steeds indringender dichterbij. En dit alles roept in mij een veelheid aan gevoelens en ervaringen op…

Een antwoord….. Ik heb de afgelopen weken opnieuw en tot in mijn tenen ervaren hoe essentieel het voor mij is, om me op mijn momenten van lijden via de weg van meditatie, mindfulness, yoga, reflectie (bezinning en verstilling…) te verbinden met mijn intuïtieve weten en met de diepste laag van mijn Zijn. Hoe ik door ruimte te maken en de stilte op te zoeken hernieuwd en dieper thuis raak in mezelf. En hiermee gevoel krijg voor en zicht op de parels die op mij liggen te wachten… Ja, we weten (ik weet) het: lijden is onontkoombaar en onderdeel van de menselijke conditie. Het kent vele gezichten en vele gradaties. Er is lijden IN jezelf en er is lijden OM je heen. Maar hoe ga je met dit gegeven om ? Wat in mijn beleving de rode draad is, is dat de confrontatie met welke vorm van lijden dan ook, vooral vraagt om je steeds opnieuw en steeds dieper te verbinden met de diepste laag van je Zijn. Die er sowieso altijd IS… Je hoeft daar niks voor te leren, je hoeft niet te veranderen, je hoeft alleen maar naar binnen te gaan. Dat is voor mij de kern van meditatie, van yoga: in contact met jezelf en met anderen ont-dekken dat alles wat je nodig hebt al lang en breed in jou aanwezig is. In ons antwoord op lijden ligt de parel verscholen…

Graag deel ik middels het werk in mijn praktijk mijn ervaringen, en bied ik je een platform om in verbinding met jezelf en met andere mensen jouw parels te ont-dekken. De agenda voor de komende maanden is nog in ontwikkeling maar voor nu wijs ik graag op het volgende:

• Mindfulness Training (MBCT) – start woensdag 18 mei. Mindfulness is een prachtige en ook praktische methode om meer bewustzijn, innerlijke vrijheid en rust te creëren. Op een milde, niet-oordelende manier met jezelf en je ervaringen omgaan. Lees meer op de website. Opgeven via mail.

• Yoga : naast de wekelijkse groepslessen Helende Yoga en Trauma Sensitieve Yogawerk ik de laatste tijd ook regelmatig individueel met yoga als instrument voor verbinding en heling.
Zodra het weer het toelaat, geef ik ook weer strandyoga in Scheveningen op zaterdagochtend van 10.30 – 11.30 uur. Stuur een mail wanneer je interesse hebt, zodat je via een whatsapp-groep op de hoogte wordt gehouden wanneer er strandyoga is.

• Retraite: na het succes van het programma op Bali heb ik zeker de intentie vaker retraites te organiseren. Mijn intentie is om dat in het najaar in Nederland te doen (september of oktober) en mogelijk in april 2017 opnieuw op Bali. Heb je interesse stuur me dan (vrijblijvend) een mail; het is fijn om al in een vroeg stadium zicht te hebben op de potentiële deelnemers ! Een volgende keer meer informatie en een verslag van de retraite afgelopen februari….

klik hier om naar de website en de agenda te gaan
klik hier om direct naar mij te mailen
of abonneer op mijn nieuwsbrief via het blokje in de rechterkolom van deze pagina

hart stralen

De mensen zeggen:
de tijden zijn slecht,
we leven in een moeilijke tijd.
Leef goed
en de tijden zijn goed.
Wij zijn de tijden:
De tijden zijn wat wij er van maken.
Uit Sermo 80,8 van bisschop Augsutinus (354-430)

Bovenstaand gedicht had ik al bijna twee jaar ‘klaarliggen’ voor gebruik, en in mijn beleving is dit het moment om er iets mee te doen. Want deze eeuwenoude wijsheid is nu actueler dan ooit. In een boek van Pamela Kribbe, “De Nacht van de Ziel”, dat ik momenteel aan het lezen ben vond ik deze woorden: De gevestigde orde ligt overhoop. Er zijn geen zekerheden meer. Mensen zijn op zoek zonder dat ze weten waarnaar ze zoeken. Er is angst, er is leegte in de harten van de mensen. Wat vanuit de mentale geest kon worden bedwongen, valt nu als los zand tussen je vingers door”.

Je zou kunnen zeggen dat we ons als mensheid in een globale Nacht van de Ziel bevinden.
De zekerheden die we via rationele en/of materiële weg verworven hebben, brokkelen in rap tempo af. Dit gebeurt niet alleen collectief en op wereldniveau, maar ook in individuele levens. Wie kent er niet iemand die in een persoonlijke crisis verkeert, of worstelt met gezondheidsklachten, met moeilijkheden in de relationele sfeer of met problemen of onzekerheden op werkgebied ? Voeg daarbij de onbeschrijflijk heftige gebeurtenissen die zich op het wereldtoneel afspelen om een levendig beeld te hebben van ‘moeilijke tijden’.

Wat zich afspeelt, collectief en individueel, lijkt wellicht een ramp, maar feitelijk ligt er uitnodiging in besloten. Een uitnodiging tot een fundamentele omslag. In plaats van met angst en beven naar buiten te kijken, kunnen we er ook voor kiezen juist naar binnen te gaan. Het Licht in onszelf (her)vinden en heel bewust voeden; brandstof geven aan deze Lichtbron. We kunnen ervoor kiezen onze gehechtheden, onze beschermingsdrang en onze behoefte aan externe zekerheden meer los te laten om ons toe te keren naar invulling geven aan ‘Zijn’. Een nieuwe, betere wereld kan alleen maar beginnen in onszelf, in ieder van ons individueel…

En ja, dat vraagt nogal wat ons ! Daar kan ik op persoonlijk niveau, vanuit mijn mens-zijn, over meepraten… De afgelopen maanden is er in mij een fundamenteel proces op gang gekomen, waarbij ik mezelf op nog diepere lagen mag ont-moeten. Een vreugdevol gegeven, wat tegelijkertijd ook angst en onzekerheden oproept. Er zijn momenten van groot vertrouwen en een Weten (met hoofdletter) dat ook deze ervaring zijn vruchten zal afwerpen. Dat in dit proces aangescherpt gaat worden wat voor mij echt wezenlijk is, en hoe ik dat wezenlijke op de meest passende manier (met mijzelf als uitgangspunt) naar buiten kan brengen. Evenzogoed zijn er momenten dat het donker en zwaar aanvoelt, dat ik me enigszins gedesorienteerd of verloren voel.

In hetzelfde boek van Pamela Kribbe (De Nacht van de Ziel) las ik over Lichtwerker zijn, en een Leraar van de Nieuwe Tijd. Dat gaat niet over kennisoverdracht of mensen uitleggen hoe ze iets moeten doen. Het gaat om ‘een vibratie in de wereld brengen’, een vibratie van compassie en innerlijke vrede. Ik citeer: “Wanneer je je eigen donkerste stukken onder ogen ziet, je emoties van angst, woede, wantrouwen, als je je licht op die donkere delen laat schijnen, verhoog je je vibratie, dan breng je een nieuw licht in de wereld. Het zal zichtbaar zijn in je ogen, in de manier waarop je met anderen praat of naar ze luistert. Houd het niet achter, wees zo open als je kunt, want je bent prachtig. (…)  Dat is waar het leraarschap in de Nieuwe Tijd over gaat: het gaat om het vinden van een diepe innerlijke vrede en je niet af laten leiden door de negativiteit om je heen”.

En daarmee zijn we terug bij het gedicht van Augustinus: WIJ zijn de tijden… We kunnen allemaal Lichtwerker zijn, een Leraar van de Nieuwe Tijd. Daar is niet een speciaal beroep of een bepaalde leeftijd voor nodig. Daarvoor hoeven we naar buiten toe geen ‘grootse dingen’ neer te zetten; we maken zelf als mens het verschil. Wel wordt er moed en toewijding van ons gevraagd, om die weg naar binnen te bewandelen.

In de kern gaan we deze weg alleen, maar we kunnen ons wel degelijk laten inspireren en bemoedigen door elkaar. Elkaar in het mens-zijn ont-moeten, in alle openheid en kwetsbaarheid. Daar wil IK me in ieder geval aan wijden.
In de eerste plaats in mezelf, en daarnaast door middels mijn praktijk een platform te creëren voor wezenlijke ontmoeting en bezield samenzijn met als doel het Licht in onszelf te doen toenemen, onze vibratie te verhogen.

De komende maanden zullen de activiteiten die ik aanbied dan ook in het teken staan van LICHT. Kijk op www.bezinningenverstilling.nl/agenda voor meer informatie. Ik nodig je van harte uit om mee te doen; om te komen halen en te komen brengen vanuit de unieke mens die jij bent….  Namaste –  ik groet het Licht in jou…

9200000016514715Op 4 mei, de dag van Dodenherdenking, heb ik ‘Het verstoorde leven’ van Etty Hillesum weer eens uit de kast gepakt. Het dagboek dat zij bijhield in de oorlogsjaren 1941-1943. Ik heb me ermee in het zonnetje geïnstalleerd en lukraak wat passages herlezen. En wat ben ik toch steeds opnieuw geraakt door haar woorden.
Door de diepte van haar beleving, haar kracht, haar bereidheid en haar compassie…

De meditatieve yogales die ik in de avond gaf (tijdens Dodenherdenking) heb ik dan ook laten dragen door een aantal stukjes tekst uit haar boek. Dat werd een zeer bijzonder samenzijn, vol “kippenvelmomentjes” en een doorleefde en gedragen stilte precies om 20.00 uur. Na afloop van de les zeiden meerdere mensen dat ze zich geraakt voelden. Dat ze konden voelen hoe actueel haar teksten zijn t.a.v. de huidige tijd waarin WIJ leven.
Maar ook dat haar document tijdloos is omdat het raakt aan diepe menselijke levensthema’s als de confrontatie met dood en lijden; en het omgaan met moeilijke uiterlijke omstandigheden.

Persoonlijk ben ik op het moment van dit schrijven nog steeds vervuld van de gebruikte teksten. En wil ze via deze weg met een groter publiek delen. Opdat iedereen het licht dat deze vrouw belichaamde kan zien schijnen door haar woorden heen. Opdat we haar oproep, die erin besloten ligt, verstaan: namelijk dat het ook ONZE verantwoordelijkheid is om ons eigen innerlijk licht, “het onverwoestbare” in onszelf zoals zij het noemt, ongeschonden door DEZE tijd heen te dragen.

Laat het onze intentie zijn om het nieuwe tijdperk, waar Etty zo graag getuige van had willen zijn, mee vorm te geven… Dat is althans MIJN diepe wens, die ik (zo realiseer ik me nu weer eens te meer) o.a. binnen mijn praktijk wil vormgeven als “ambassadeur van de zachtheid”. Ik hoop dat jij ook aanhaakt als je jouw zachtheid, jouw barmhartigheid, jouw innerlijke kracht wilt laten groeien, in het belang van jezelf en de wereld waarin wij leven…

Namaste (= ik groet het licht in jou…), Mieke

——————————————————————————

Citaten uit Het verstoorde leven:

blz 155 juni 1942: “Ach, we hebben het toch immers alles in ons, God en hemel en hel en aarde en leven en dood, en eeuwen, vele eeuwen. Een wisselend decor en handeling van de uiterlijke omstandigheden. Maar wij dragen alles in ons en de omstandigheden zijn toch niet het doorslaggevende, nooit, omdat er immers altijd omstandigheden zullen zijn, goede en slechte en het feit van de omstandigheden, de goede en de slechte, moet men aanvaarden, wat niet belemmert dat men zijn leven er aan kan wijden de slechte te verbeteren. (…) Er is zo verschrikkelijk veel in me gebeurd de laatste dagen, maar nu heeft zich eindelijk iets uitgekristalliseerd. Onze ondergang, onze waarschijnlijk ellendige ondergang, die nu al begonnen is in de vele kleine dingen van het dagelijks leven, heb ik regelrecht in de ogen gezien en de mogelijkheid daarvan heeft een plaats in mijn levensgevoel gekregen, zonder dat mijn levensgevoel daardoor in kracht verminderd is. Ik ben niet verbitterd en ik ben niet opstandig, ik ben ook niet meer moedeloos en geresigneerd ben ik helemaal niet. Mijn groei gaat even onbelemmerd door, van dag tot dag, ook met die vernietigingsmogelijkheid voor ogen”.

blz 177 juli 1942: “Er vallen van minuut tot minuut meer wensen en verlangens van me af, ik ben bereid tot alles, tot iedere plek op deze aarde, waar God me zenden zal en ik ben bereid tot in iedere situatie en tot in de dood te getuigen, dat dit leven schoon en zinrijk is.”

blz 198 juli 1942: Onbarmhartig, onbarmhartig! Maar des te barmhartiger moeten wij innerlijk zijn, dat is toch het enige. Waar mijn gebed vanochtend in de vroegte op neer kwam: Mijn God, dit tijdperk is hard voor broze mensen als ik ben. Ik weet ook, dat er hierna weer een ander tijdperk zal komen, dat humanistisch zal zijn. Ik wil zo graag blijven leven om al de menselijkheid, die ik in me bewaar, ondanks alles, wat ik dagelijks meemaak, over te dragen in dat nieuwe tijdperk. Dat is ook het enige, waardoor wij de nieuwe tijd kunnen voorbereiden, door haar nu al in ons voor te bereiden. En ergens ben ik zo licht van binnen, zo zonder enige verbittering en heb zoveel krachten liefde in me. Ik wil zo graag blijven leven om de nieuwe tijd te helpen voorbereiden en om dat onverwoestbare in mij behouden over te dragen naar de nieuwe tijd, die zeker zal komen, ze groeit immers al in mij, iedere dag, ik voel het toch? (…) Ik voel me als de bewaarplaats van een stuk kostbaar leven, met alle verantwoordelijkheid daarvoor. Ik voel me verantwoordelijk voor het mooie en grote gevoel voor dit leven dat ik in me heb en dat moet ik onbeschadigd door deze tijd heen trachten te loodsen, naar een betere tijd toe. Dat is het enige waar het om gaat”.

Ganesh

Over een paar uur vlieg ik vanuit Bali terug naar Nederland. 10 dagen op dit prachtige eiland hebben mijn lichaam, geest en ziel gevoed op een manier en met een diepte die mijn hoop en verwachtingen ver te boven gaat. Ik heb genoten van het klimaat, van de mensen waar ik bij logeerde, van de Balinese cultuur en de Balinezen zelf, van het eten, de schoonheid van dit land, de zee. En van alle tijd hebben helemaal voor mezelf.

Een van de eerste dagen heb ik een bezoek gebracht aan een ‘Balian’ – een traditionele Balinese genezer/healer. Hij bracht mij (onverwacht) in verbinding met oude zielenpijn. Maar benadrukte vooral dat ‘het nieuwe’ klaar ligt om geleefd te worden. Ik hoef er alleen maar in te stappen….

Deze sessie heeft diep in mij doorgewerkt; en in de dagen daarna tot veel inzichten geleid; zonder daar
direct heel hard aan te hoeven ‘werken’. Zo kwamen er allemaal dingen op mijn pad die mijn inzichten en vooral mijn gevoel steeds verder verdiepten: een Vedisch astroloog, kleine, meer symbolische dingen in de omgeving en de natuur, een mooie tarotlegging die ik deed, dingen die me aangereikt werden in de yogalessen die ik volgde, en ook de tekst en uitleg van een paar prachtige mantra’s van Deva Premal die ik van te voren had gedownload maar nog niet kende. Alles bleek op een wondermooie manier precies in elkaar te passen. Op zoveel momenten heb ik me gezegend gevoeld, om hoe ingenieus ‘het leven’ in elkaar zit. De enige obstakels die er zijn, zijn die welke je zelf (met je mind) creëert.

Ik vertrek hier met een vervuld gevoel. Met Ganesh (zie foto) als vriend – de “Lord of Unity” en de verwijderaar van obstakels. Met een besef van eenheid – het weten dat alles met alles verbonden is en dat afgescheidenheid een illusie is. Dat het Leven gevierd wil worden. En dat we dat ieder op onze eigen manier doen door onze passie, vreugde en levenslust te zoeken en te volgen boven alles. Soms moeten we heel wat doormaken om zover te komen – maar zoals de paasboodschap ons vertelt: uit ‘dood’ (verlies, loslaten, crisis) komt altijd nieuw leven voort !

Ik wens je een fijne paastijd en hoop je (weer) te mogen verwelkomen op een yogales, workshop of training, waarin de inspiratie die ik meeneem uit Bali zeker een plaats zal krijgen !

Check de website voor de komende activiteiten: www.bezinningenverstilling.nl/agenda

Over enkele dagen, om precies te zijn op zaterdag 21 maart is het zover: dan vlieg ik naar Bali. Met als directe aanleiding het bezoeken van een dierbare vriendin, heb ik mijzelf deze reis cadeau gedaan om afstand te mogen nemen van het alledaagse. Om te herbronnen, inspiratie op te doen en me te laten voeden door een cultuur waarin spiritualiteit op een praktische en zichtbare manier geïntegreerd is in het leven van alledag.

Ik vertrek op een bijzonder moment. De eerste dag van de lente, met de dag daarvoor een zonsverduistering en tevens nieuwe maan. Daarnaast is het op Bali dan Nyepi: een uniek nieuwjaars-gebeuren waarbij na een rituele optocht een hele dag van stilte en rust volgt: “Nyepi Day in Bali is a New Year’s celebration unlike anywhere else on the planet. Also known as Bali’s celebration of the Saka New Year and the Bali Day of Silence, it is ultimately the quietest day of the year, when all of its inhabitants abide by a set of local rules that brings all routine activities to a complete halt. The roads all over Bali are void of any traffic and nobody steps outside of his or her home premises”

Kortom, alles wijst erop dat ik voor mijn reis intuïtief een moment heb gekozen waarop de energie van ‘het nieuwe’ alles doortrilt. Naast het genieten van al het aangename dat Bali te bieden heeft, wil ik dan ook expliciet ruimte maken om me te verbinden met mijn innerlijke belevingswereld. Om ontvankelijk en helder te zijn, en zonder enige mentale inspanning of vooronderstelling te ervaren wat er ‘naar me toe komt’. Me open te stellen voor wijsheid van binnenuit, maar ook van buitenaf en zo te ontdekken hoe ‘oud’ en ‘nieuw’ zich voor mij persoonlijk verhouden en wat ik mag laten ontkiemen of uitgroeien. Een avontuur, een geschenk, een kans, een …. tja wie zal het zeggen…

Grote kans dat je hier meer over hoort de komende weken of maanden ! Wie weet bied ik in de toekomst zelfs bezinningsweken op Bali aan… Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en blijf op de hoogte ! Ik ben begin april weer terug en er staan op de agenda al weer mooie trainingen en bijzondere workshops gepland, over de 7 spirituele wetten van succes. Kijk op de agenda en meld je alvast aan !!

 

Compassie: ver van je bed ?stenen-hart

Compassie…. dit woord mag nog wel eens geassocieerd worden met religie, met altruïsme of met opoffering. Het lijkt dan iets wat “ver van ons bed” is en niet bijzonder relevant voor onze dagelijkse beslommeringen. Het kan zelfs een bepaalde aversie oproepen, bijvoorbeeld omdat het “soft” lijkt, of ouderwets, of als nog iets wat “moet”, wat van ons verwacht wordt van buitenaf, of…. tja, vul zelf maar in…

Met een dergelijke visie op compassie, kunnen we onszelf echter wel substantieel te kort doen! Want werkelijke compassie begint altijd bij onszelf en gaat primair over onze verhouding tot de dingen die we als het meest nabije beschouwen – de zaken waar we dag-in-dag-uit mee leven in de realiteit en hectiek van het moment.

Hierbij betekent compassie allereerst het liefdevol aanwezig kunnen blijven bij alle dingen die we als lastig, pijnlijk of verdrietig ervaren. Bij grote gebeurtenissen of veranderingen in ons leven, zoals verlies, ziekte, relatie- of gezins-problemen, of verandering of onzekerheid m.b.t. het werk. Maar ook bij de meer alledaagse ervaringen als irritatie, boosheid, frustratie, controledrang, piekeren, een overmatig actieve innerlijke criticus, of gevoelens van schuld, schaamte of onwaardigheid waar we mee worstelen.

Compassie = Heartfulness

Compassie beoefenen betekent het openen van je hart, voor alles wat je innerlijk ervaart. Voor het mooie en voor het lelijke, voor het fijne en het minder fijne, voor datgene wat vreugde geeft en datgene wat ons verdriet bezorgt.

Waarom zou je hier aandacht en energie in steken? Waarom bewust naar “het moeilijke” toebewegen? Het antwoord ligt primair in het feit dat we vaak extra lijden of extra stress, zorgen, angst, verdriet ervaren door onze instinctieve reacties op moeilijkheden. In het boeddhisme wordt gesproken over de metafoor van de twee pijlen. De eerste pijl wordt door het leven op ons afgevuurd: er gebeurt iets wat moeilijk is, en dat geeft stress (of verdriet, angst, of …). We kunnen niet voorkomen dat we geraakt worden door “het leven zelf”. Maar… de tweede pijl vuren we echter op onszelf af: door te gaan vechten, vluchten, ontkennen, verdringen of onszelf te verdoven ontstaat additionele stress en pijn. We raken verwikkeld in een strijd met de realiteit zoals die is, een strijd met onszelf, een strijd met de wereld om ons heen. Dergelijke stressreacties zijn algemeen menselijk en iets wat evolutionair gezien in ons brein verankerd is.

Het goede nieuws is, dat we onszelf wel kunnen trainen in andere vormen van reageren op moeilijkheden. Hiermee voorkomen we additionele pijn. Onze zelf-liefde en zelfzorg kunnen groeien en we kunnen het leven als rijker ervaren, ondanks de ervaring van “het moeilijke”. We leren ons hart te openen, ongeacht de omstandigheden. En de mate waarin ons dat lukt naar onszelf toe, is ook de mate waarin we dit naar anderen toe kunnen realiseren… Een rijker en liefdevoller leven, met aandacht en zorg voor jezelf en voor anderen – dat is waar compassie over gaat. De wereld kan echt een betere plaats worden, als we onszelf deze weg toestaan en erin durven investeren !

Aan de slag hiermee?

Op mijn website vind je 2 trainingen waarin compassie een grote rol speelt:
1. Compassie training (ofwel Mindfulness Based Compassionate Living – MBCL)
2. Combinatie training Mindfulness & Zelfcompassie

Beide trainingen bestaan uit 8 sessies van 2,5 uur. Voor de verschillen tussen beide en de inhoudelijke invulling kan je terecht op de site. Ik hoop van harte dat je je hierdoor geïnspireerd zult voelen en dat je je weg naar een van de trainingen zal weten te vinden.

Een mooier cadeau kan je jezelf en de wereld om je heen niet geven…!

Energie….. de basis van alles
Er wordt wel gezegd dat alles wat bestaat, is opgebouwd uit energie. Met name in de oosterse wereld en wetenschap wordt Chi (ook wel Ki of Prana genoemd) gezien als de bouwsteen van het hele universum, en dus ook van het menselijk lichaam en de menselijke geest (het mentaal-emotionele lichaam). Vitaliteit is in deze holistische visie rechtstreeks verbonden met en afhankelijk van de energiedoorstroming in het hele systeem, waarbij lichaam en geest als een energetisch geheel worden gezien. Verstoringen of blokkades in de fysieke energie kunnen leiden tot mentaal-emotionele problemen en omgekeerd kan een slechte energiedoorstroming op mentaal-emotioneel vlak tot klachten op lichamelijk gebied leiden.Wanneer energie goed kan doorstromen, ben je gezond, en voel je je kalm, comfortabel en in balans.

Het draait om balans…
Het bekende Yin-Yang symbool representeert dit streven naar balans. Dit symbool leert ons dat eenheid voortkomt uit twee tegengestelde delen. Daarnaast zijn het ook juist de tegenstellingen die beweging veroorzaken. Anders gezegd: alles in en om ons heen verandert voortdurend, en we kunnen slechts in balans blijven door mee te bewegen, en door tussen de twee polen steeds het midden weer (proberen) terug te vinden.

Balans vinden
In werk en persoonlijk leven laten we ons (onbewust) vaak leiden door de Yang-pool. Die staat voor activiteit, voor doen, voor heldere denkkracht, doelgerichtheid en beslissingen nemen. De Yang-energie is stuwend en naar buiten gericht en nodig om dingen te kunnen vormgeven of materialiseren. Super belangrijk dus, maar…. willen we balans bewaren dan dienen we ook regelmatig de Yin-energie ruimte te geven! Want uitputting, overbelasting, burn-out, overmatig denken of piekeren liggen op de loer als we te lang en te veel in de Yang-energie zitten.

Meer ruimte voor Yin
Waar Yang-energie een stuwende kracht is, is de Yin-energie een opbouwende en verbindende kracht. Yin-energie is cruciaal voor opbouw, “onderhoud”  en herstel van het lichaam en de algehele energie. Je kan Yin zien als een verzorgende, voedende, dragende functie. Binnen de oosterse geneeswijzen wordt deze energie als meest belangrijk gezien; en is de Yang-energie ondersteunend aan de Yin-energie….

Duurzame energie en gezondheid 
Helaas ligt het in onze westerse wereld, en ook binnen de hectiek van het alledaagse leven vaak precies andersom: we geven Yang voorrang boven Yin. Voor een kortere tijd is het helemaal niet erg en vaak zelfs wenselijk om de Yang-energie te laten prevaleren. We kunnen daarmee immers veel bereiken en het kan ook veel energie geven om zichtbaar resultaat te boeken. Maar doen we dit te vaak of te lang achter elkaar dan raakt het evenwicht verstoord. Op korte termijn hoeven we daar niet altijd direct iets van te merken, maar op de lange termijn gaat dit zeker ten koste van vitaliteit, flexibiliteit en gezondheid.

Voor jezelf zorgen
Wil je daadwerkelijk Yin een grotere plaats toekennen in je leven, dan is het belangrijk om er bewust tijd en ruimte voor te maken. Dit kan gelukkig zowel in het klein als in het groot; met veel tijd of investeringen of juist met weinig. Rust, stilstaan, voelen en ervaren, ontspannen, mogen “ freewheelen” zijn dingen die de Yin-energie voeden. Ook alles wat je doet om uit het hoofd te komen, meer te aarden, is steunend voor Yin. Hoe kan je dit in het dagelijkse leven bevorderen:

Korte momenten “tussendoor”:

  • Op tijd een (korte) pauze nemen; even “stoppen” (dit kan ook maar 1 minuut zijn…)
  • Regelmatig het lichaam uitrekken (dit stimuleert de energiedoorstroming)
  • Kort moment aandacht voor de ademhaling
  • Aandachtig lopen: voelen hoe de voeten de grond raken, bewust zijn van iedere beweging
    Dit kan bijvoorbeeld ook op het werk als je naar het kopieerapparaat loopt !
  • In een langere pauze naar buiten gaan
  • Tijd nemen om te lunchen en daarbij ook echt met aandacht te eten
  • Mogelijkheid hebben om je even te kunnen afzonderen (een rustplek inrichten)

Meer structureel:

  • Yoga – voor ontspanning en bevordering van energie en balans
  • Mindfulness – praktisch en ervaringsgericht leren balans te vinden en bewuste keuzes te maken
  • Creativiteit in al zijn vormen (als tegenhanger voor doelgerichtheid)
  • De stilte opzoeken
  • In de natuur zijn, wandelen
  • Tijd om te “ lummelen”
  • “Prikkelvrije”  momenten (geen TV, telefoon, social media etc)

Bij de Praktijk voor Bezinning & Verstilling vind je veel mogelijkheden en inspiratie om jouw energiebalans te optimaliseren. Kijk bijvoorbeeld eens op de website voor activiteiten als:

  • Yogacursus ” Laat je energie vrij stromen”
  • Training Mindfulness
  • Cursus “Hoofd, Hart & Handen”
  • Cursus “Van Plicht naar Licht”

Graag tot ziens of tot een volgende blog !